Struktury ochrony ludności

Rozwiązania nie tworzą nowych struktur, lecz wskazują aktualnie funkcjonujące struktury oraz organizacje publiczne (organy, instytucje, służby). To na nich będzie oparte funkcjonowanie systemu ochrony ludności i obrony cywilnej. Przepisy określają odpowiedzialność organów rządowych i samorządowych, a ponadto służb, inspekcji i straży oraz innych podmiotów mających w zakresie swoich kompetencji zadania związane z ochroną ludności.

Wszystkie te podmioty wskazane w art. 17 ust. 1 Ustawy z dnia 5 grudnia 2024 r. o ochronie ludności i obronie cywilnej (Dz. U. z 2024 r., poz. 1907) oraz w innych przepisach prawa, określa się, jako podmioty ochrony ludności, a organy właściwe w sprawach ochrony ludności, jako organy ochrony ludności.

Struktura obrony cywilnej opiera się na podmiotach ochrony ludności tj. m.in. służbach, inspekcjach i strażach oraz podmiotach Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego i jednostkach OSP.

Ustawa uporządkuje i zintegruje wszelkie regulacje prawne w tej dziedzinie. Nie ingeruje natomiast w pragmatyki i kompetencje podmiotów realizujących zadania z zakresu ochrony ludności, określone odrębnymi ustawami. Przepisy ustawy zwiększają potencjał ochrony ludności i obrony cywilnej państwa.

Następuje to m.in. poprzez:

• wskazanie podmiotów odpowiedzialnych za realizację zadań ochrony ludności i obrony cywilnej;
• opisanie zadań ochrony ludności i obrony cywilnej;
• określenie mechanizmów przekształcania się ochrony ludności w obronę cywilną;
• określenie sposobu wzmacniania materialnego potencjału ochrony ludności;
• zwiększenie społecznego zaangażowania w ochronę ludności (organizacje pozarządowe, samoobrona);
• zwiększenie świadomości zagrożeń i społecznej odporności na zagrożenia poprzez działania optymalizacyjne, informacyjne i edukację